Er komt een moment dat jullie afscheid moeten nemen van jullie maatje en de beslissing moeten maken om hem in te laten slapen. Dit blijft altijd een moeilijk besluit, want wat is nu precies het juiste moment? Probeer het heel objectief te bekijken. Eet/drinkt hij nog? Heeft hij nog plezier in het leven of wegen de slechte dagen zwaarder dan de goede. Een opleving is natuurlijk fijn, maar als dit maar voor de duur van een halve dag is op één hele week moet je je afvragen of dit nog wel eerlijk is richting je hond.
Onthoud dat euthanasie er voor zorgt dat je hond niet meer hoeft te lijden en het laatste en waardevolste is wat je kunt doen uit liefde voor hem.
Thuis of bij de dierenarts?
Het is bij veel dierenartsen mogelijk om de euthanasie thuis plaats te laten vinden. Voor veel honden is dit hun veilige omgeving en voelen ze zich hier prettiger bij dan op de praktijk. Tijdens spoeddiensten is het vaak niet mogelijk voor de dierenarts om een thuisvisite te rijden.
Hoe gaat een euthanasie in zijn werk?
Op het moment dat jullie de stap genomen hebben en voor euthanasie kiezen, vragen jullie je misschien af hoe dit in zijn werk gaat.
De meeste dierenartsen zullen in eerste instantie een infuusnaald (braunule) aanbrengen bij de hond als dit mogelijk is. Dit zorgt er voor dat de medicatie rechtstreeks in de bloedbaan komt, waardoor er een kleinere kans op misselijkheid en braken is.
Via deze toegang zal in eerste instantie een narcosemiddel toegediend worden, waardoor de hond rustig in slaap valt. Als hij vervolgens diep slaapt, zal de dierenarts (als jullie zover zijn) het middel toedienen waar het hart van stopt. De dierenarts zal vervolgens met de stethoscoop vaststellen dat het hart gestopt is met kloppen. Nadat hij overleden is, kunnen er nog wat spiertrillingen zichtbaar zijn en blijven de ogen open staan.
Nadat jullie maatje overleden is hebben jullie verschillende opties:
Jullie kunnen hem (thuis) begraven, bij de dierenarts achterlaten of laten cremeren.
- (Thuis) begraven
Het in de tuin begraven is niet overal toegestaan. Vraag dit voor de zekerheid na bij de eigen gemeente. Jullie kunnen er ook voor kiezen om hem te begraven op een speciale begraafplaats voor dieren. - De hond bij de dierenarts achterlaten
Het is mogelijk om jullie hond bij de dierenarts achter te laten. Hij zal dan op een bepaald moment opgehaald worden door een destructiebedrijf. - De hond laten cremeren
Steeds meer mensen kiezen er voor om de hond te laten cremeren. Jullie kunnen ervoor kiezen om de hond zelf naar het crematorium te brengen of dit door de dierenarts te laten doen. Bij crematie zijn er twee keuzes. Een individuele crematie of een groepscrematie. Bij een individuele crematie wordt hij alleen gecremeerd. Je hebt dan de keuze om de as te bewaren of deze uit te strooien. Als er wordt gekozen voor groepscrematie, waarbij hij met meerder dieren tegelijk wordt gecremeerd, dan kun je niet kiezen voor een urn. De as wordt dan uitgestrooid over zee.
Hoe vertel je je kind(eren) dat de hond overleden is?
Het gesprek beginnen is waarschijnlijk de grootste drempel die je over moet, maar maak het wel bespreekbaar Ga ergens rustig zitten en maak er tijd voor.
- Ben eerlijk; ga het niet mooier maken dan het is. Wij volwassen hebben het over inslapen, omdat dit mooier klinkt dan dood gaan. Maar zeg dit niet tegen kinderen. Hiermee kun je onnodig angst creëren. Je kind wilt niet meer gaan slapen of dat papa en mama gaan slapen.
- Ben duidelijk, leg uit wat de dood betekend en noem het ook gewoon zo.
Als je denkt dat het helpend kan zijn voor je kind, kun je er voor kiezen om je kind afscheid te laten nemen van jullie maatje. Dit geeft vaak meer duidelijkheid, dan dat hij er ineens niet meer is en hij geen afscheid heeft kunnen nemen. Dit kan bij kinderen van ongeveer 5 jaar, omdat ze het concept van de dood beter snappen.
Om het afscheid tastbaarder te maken kun je er voor kiezen om samen met de kinderen een tekening of fotoalbum te maken of om een boom te planten ter herinnering. Ook een plukje haar van de hond of een pootafdruk kunnen zorgen voor een mooie herinnering.
Kinderen komen vaak op de gekste momenten met vragen over dit onderwerp. Probeer hier zo eerlijk mogelijk antwoord op te geven, maar in detail treden is niet nodig.
Voor kinderen zijn er boeken over het verlies van een huisdier.
- Kikker en het vogeltje (0-6 jaar)
- Dat is heel wat voor een kat (3-6 jaar)
- Siens hemel (5-8 jaar)
- Derk das blijft altijd bij ons (vanaf 5 jaar)
Hoe rouwt een kind
Een kind rouwt anders dan een volwassene. Bovendien snappen kinderen vaak nog niet wat de ‘dood’ betekent. Het ene kind is al eens in aanraking geweest met de dood en het andere heeft nog nooit iets dergelijks meegemaakt. Het hangt ook af van hun leeftijd. Hoe ouder een kind is, hoe beter hij het zal begrijpen.
- Een kind van 3 tot 5 jaar snapt nog niet goed dat de dood een onomkeerbaar concept is. Hij kan denken dat de dierenarts het huisdier weer tot leven kan wekken.
- Een kind van 6 jaar snapt meestal wat de dood betekent en dat het dier niet meer terug zal komen.
- Vanaf 9 jaar gaat een kind beseffen dat de dood uiteindelijk iedereen overkomt, ook hemzelf.
Bovenstaande is natuurlijk niet 1 op 1 toepasbaar, elk kind is uniek en gaat anders met bepaalde situaties om. Kijk vooral goed naar wat jouw kind nodig heeft.
Wees niet verrast als je kind op het ene moment vrolijk zitten spelen, terwijl hij het andere moment heel verdrietig is en alleen maar bij jou wil zijn. Bij een kind is het heel normaal als het verdriet met tussenpozen bovenkomt.
Het voelt misschien wat vreemd om eens ver dit onderwerp na te denken, maar weet dat zoiets altijd heel onverwacht kan zijn en je overhaaste beslissingen gaat nemen, waar je achteraf misschien spijt van hebt. Maak dit dus bespreekbaar met je partner, zodat jullie weten wat jullie willen als het ooit eens zover is.
